دوربین اصلی از سنسور سونی IMX707 استفاده می‌کند، تصویربرداری جدیدی که در شیائومی معرفی شد و بعداً بر روی Honor Magic V ظاهر شد. در هر صورت، این اولین باری است که آن را در عمل می‌بینیم. این یک واحد از نوع 1/1.28 اینچی با پیکسل‌های 1.22 میکرومتر و آرایه فیلتر رنگی Quad Bayer است، بنابراین می‌توانید به عنوان یک سنسور 12.5 مگاپیکسلی با گام پیکسلی 2.44 میکرومتر به آن نگاه کنید. با یک لنز معادل 24 میلی‌متری با دیافراگم f/1.9 جفت شده است. برخی منابع حتی ادعا می‌کنند که قابلیت فوکوس خودکار All-pixel را دارد، اما تشخیص آن بدون برگه مشخصات عمومی سونی دشوار است.
دو دوربین دیگر از سنسور JN1 سامسونگ استفاده می کنند که 50 مگاپیکسل نیز دارد و دارای فیلتر رنگی Tetracell است (سامسونگ برای Quad Bayer صحبت می کند). این یکی به طور قابل توجهی کوچکتر است – از نوع 1/2.76 اینچی با پیکسل های 0.64 میکرومتر (1.28 میکرومتر پس از قرارگیری 4 به 1) – بنابراین تقریباً یک چهارم مساحت اصلی است، اگرچه هنوز برای کاربرد بسیار بزرگ است.
دوربین تله‌فوتو دارای یک لنز معادل 48 میلی‌متری است که به شما امکان زوم 2 برابری را می‌دهد، اما لنز بسیار روشنی برای دوربین تله فوتو است – دیافراگم آن f/1.9 است. با این حال، تثبیت نشده است.
در همین حال، فوق عریض برای پوشش میدان دید 115 درجه و فاصله کانونی معادل آن 14 میلی متر است. آنچه در فوق عریض وجود ندارد فوکوس خودکار است – این مشکل برطرف شده است.
همچنین فوکوس دوربین سلفی ثابت شده است. این یکی بر اساس سنسور OmniVision OV32b40، یک واحد 4 سلولی (این نام OV برای Quad Bayer است) با اندازه پیکسل 0.7 میکرومتر و فرمت اپتیکال 1/3.14 اینچی است.
برنامه دوربین ساده و کاربردی است و برخی از ویژگی های آشنای Xioami دارد. ابتدا، عملیات اصلی برای تغییر حالت‌ها با استفاده از سایدوایپ‌ها (روی قاب سیاه!) کار می‌کند، و همچنین می‌توانید روی حالت‌هایی که می‌توانید مشاهده کنید ضربه بزنید تا مستقیماً به آن تغییر دهید. سوایپ های بالا و پایین برای جابجایی بین دوربین های جلو و عقب کار نمی کند. فقط کلید کنار شاتر این کار را انجام می دهد.
می توانید با رفتن به تب More و رفتن به دکمه ویرایش، حالت ها را در rolodex اصلی اضافه، حذف و تنظیم مجدد کنید و همچنین می توانید از منوی تنظیمات به آن دسترسی داشته باشید. حالت‌های استفاده نشده همچنان در آن برگه More خواهند بود، اما می‌توانید به یک صفحه بیرون‌کش (کمتر بصری) بروید که از یک خط در کنار شاتر فراخوانی می‌شود.
منوی همبرگر در انتهای صفحه، جایی است که گزینه های اضافی، به علاوه نماد دسترسی به تنظیمات را پیدا خواهید کرد. در کنار آن منوی همبرگر، یک سوئیچ حالت فلاش، یک سوئیچ HDR، یک کلید هوش مصنوعی، یک میانبر برای لنز گوگل و یک عصای جادویی با جلوه های زیبایی و فیلترها دارید.
در انتهای نزدیک، سوئیچ زوم دوربین را دارید که به یکی از دو حالت عمل می کند. اولین مورد به سادگی ضربه زدن بر روی یکی از سه نقطه است که گزینه های فوق عریض، اولیه و دو برابر دیجیتال را نشان می دهد. یا می‌توانید روی بزرگنمایی فعال ضربه بزنید و به طرفین بکشید تا سطوح بزرگنمایی حتی بیشتر را نشان دهید – 5 برابر، 10 برابر، و 20 برابر، به‌علاوه یک نوار لغزنده برای بزرگ‌نمایی‌های متوسط.
یک حالت Pro با قابلیت خوب وجود دارد که می توانید پارامترهای عکسبرداری را خودتان تغییر دهید و می توانید از آن با هر سه دوربین استفاده کنید. می‌توانید یکی از ۴ پیش‌تنظیم تراز سفیدی را انتخاب کنید یا دمای نور را با یک نوار لغزنده شماره‌گیری کنید، یک نوار لغزنده فوکوس دستی (با اوج‌گیری به عنوان یک گزینه)، و سرعت شاتر (۱/۴۰۰۰ تا ۳۰ ثانیه) و کنترل ISO با محدوده بسته‌شده وجود دارد. روی کدام دوربین استفاده می کنید یک هیستوگرام زنده کوچک در دسترس است، و یک ضامن برای گورخرها را می‌توانید در منوی همبرگر پیدا کنید.
همانطور که انتظار می‌رفت، حالت‌های اضافی، از جمله Long Exposure با مجموعه‌ای از پیش‌تنظیم‌های مختلف – جمعیت متحرک، مسیرهای نئونی، نقاشی رنگ روغن، نقاشی نور، آسمان پرستاره، و مسیرهای ستاره‌ای وجود دارد.
حالت شب در هر سه دوربین موجود است و همچنین یک تنظیم حالت شب خودکار در منو وجود دارد که به طور پیش فرض فعال است. گزینه دیگری که توجه ما را به خود جلب کرد، فوکوس ردیابی چشم بود که به طور پیش فرض نیز روشن است.
صفحه آپارات دات کالا
هنـوز دیدگاهی ثبــت نشــده
اولیــن باشــید شــما