مقالات فلش بک اغلب بر روی ویژگی های سخت افزاری تمرکز دارند. به عنوان مثال، در داستان آیفون 4 در مورد صفحه نمایش رتینا جدید، دوربین ارتقا یافته، ساختار ساندویچ شیشه و فلز و غیره صحبت کردیم. اما نرم افزار می تواند به همان اندازه که سخت افزار مهم باشد، اگر نه بیشتر.
آیفون 4 با iOS 4 راه‌اندازی شد که تماس ویدیویی FaceTime را با اولین دوربین جلوی اپل جفت شد. با این حال، راه‌اندازی iOS 4 برای دارندگان آیفون‌های قدیمی‌تر نیز معنای زیادی داشت، زیرا دستگاه‌های آن‌ها را بسیار بهتر کرد. در واقع، iOS 4 ممکن است یکی از مهم ترین نسخه های این پلتفرم باشد.
ابتدا باید به نام آن بپردازیم. نرم افزار اصلی آیفون OS نام داشت زیرا تمام آن چیزی بود که بود. با این حال، ماه‌ها پس از آیفون اصلی، اپل آی‌پاد را روانه بازار کرد. سپس در سال 2010 آی پد آمد. بنابراین نام این نرم افزار به iOS تغییر یافت تا تمام آی دیوایس هایی که از آن استفاده می کرد را پوشش دهد (اپل آن را چند سال پیش بازگرداند و اکنون iPadOS، tvOS، و غیره داریم).
دوم، معرفی چندوظیفه‌ای بزرگ‌ترین تغییر در این پلتفرم از زمانی که سیستم عامل آیفون به فروشگاه برنامه‌ها وارد شد، بود. مسلماً روشی که iOS 4 این کار را انجام داد، چندوظیفه ای واقعی نبود. هنگامی که از یک برنامه دور می شوید، اجرای آن متوقف می شود. وضعیت برنامه ذخیره می‌شود تا زمانی که به آن بازمی‌گردید بتوان آن را بازیابی کرد، با این حال، برنامه در پس‌زمینه نمی‌تواند کاری انجام دهد.
استثنائاتی وجود داشت – برخی از برنامه‌ها مجاز به انجام برخی کارها بودند. به عنوان مثال، آی پاد (برنامه پخش کننده موسیقی بومی) و پاندورا می توانند حتی در صورت به حداقل رساندن آن به پخش ادامه دهند. سایر فعالیت‌های مجاز پس‌زمینه شامل تلفن اینترنتی و ناوبری ماهواره‌ای بود.
این یک فکس نسبتاً قانع‌کننده از چندوظیفه واقعی ارائه می‌دهد – بسیاری از برنامه‌ها در حالی که منتظر ورودی کاربر هستند، بیکار می‌مانند، که اگر برنامه روی صفحه نباشد، نمایش داده نمی‌شود، بنابراین ممکن است متوقف شود. با این حال، برنامه‌هایی مانند Navigon’s MobileNavigator می‌توانند به دادن مسیرهای رانندگی ادامه دهند، حتی اگر برنامه فعال نباشد، به عنوان مثال. چون تماس تلفنی دریافت کردید
چندوظیفه ای در آیفون 4 جدید آن زمان، قدرتمندترین گوشی اپل با پردازنده Cortex-A8 1.0 گیگاهرتزی (ARMv7) و 512 مگابایت رم، در دسترس بود. همچنین در آیفون 3GS قدیمی (600 مگاهرتز A8، 256 مگابایت رم) فعال بود، اما در مدل‌های قدیمی‌تر نه از آنجایی که از CPU ARMv6 و فقط 128 مگابایت رم استفاده می‌کردند، فعال بود.
اپ استور اپل که به سرعت در حال رشد است قبلاً چندین بازدید داشته که وارد فرهنگ پاپ شده است. Angry Birds، Doodle Jump، Fruit Ninja، Cut the Rope و دیگران را به خاطر دارید؟ اما این همه برنامه را کجا قرار دهیم؟ نسخه های قدیمی iOS کاربران را به 180 میانبر روی صفحه محدود می کرد.
راه حل آشکار بود، پوشه ها. این محدودیت را به ۲۱۶۰ اپلیکیشن افزایش داد. تعداد آیتم ها در صفحه اصلی ثابت باقی ماند، 180، اما هر پوشه می تواند تا 12 آیکون را در خود جای دهد (البته هیچ پوشه فرعی وجود ندارد). پوشه‌های تازه ایجاد شده بر اساس برنامه‌هایی که در آن‌ها قرار می‌دهید، به‌طور خودکار به صورت جادویی نامی دریافت می‌کنند (بعداً می‌توانید نام آن را به صورت دستی تغییر دهید).،
یکی دیگر از ویژگی‌های جدید در “صبر کنید، قبلاً نمی‌توانست آن را انجام دهد؟” دسته والپیپر است. بله والپیپرها 27 والپیپر از پیش نصب شده برای انتخاب وجود داشت، همچنین می توانید از تصویر خود یا همان طور که اپل نامش را نمایشگر رتینا نامیده است استفاده کنید. صفحه قفل و صفحه اصلی نیز می‌توانند تصاویر مجزا داشته باشند. متأسفیم، دارندگان iPhone 3G، گوشی شما خیلی کند است و تصاویر پس زمینه انیمیشن پیمایش را خیلی متلاطم می کند – هیچ تصویر زمینه برای شما وجود ندارد.
اما iOS 4 به دلیل تصاویر پس زمینه تأثیرگذار نبود. همه آیفون‌ها تا سال 4 دارای پیکربندی اصلی نمایشگر یکسانی بودند – 3.5 اینچ با وضوح 320×480 پیکسل. آیفون 4 پیکسل‌ها را چهار برابر کرد و به 640×960 پیکسل رساند و تصویری بسیار واضح‌تر ایجاد کرد. نسبت تصویر در 3:2 باقی ماند، اما این زمینه را برای تنوع بخشیدن و بهبود نمایشگرهای دستگاه های اپل فراهم کرد (آیفون 5 در سال 2012 صفحه نمایش 16:9 بلندتری به ارمغان آورد).
به FaceTime هم اشاره کردیم. این برنامه در اپ استور به عنوان یک برنامه 0.99 دلاری فروخته شد – اپل می خواست آن را به صورت رایگان ارائه کند، اما با موانع قانونی روبرو شد. در ابتدا فقط از طریق Wi-Fi کار می کرد، اما عملیات روی 3G یک سال بعد فعال شد. FaceTime توسط iMessage در سال 2011 ملحق شد – دو کانال ارتباطی انحصاری اپل دو تا از بلندترین دیوارهای باغ دیواری آن هستند (“حباب سبز” یک ننگ است).
Spotlight می‌تواند جستجوهای وب را به Safari بفرستد • انتخاب یک موتور جستجوی پیش‌فرض
اپل در حال حاضر به عنوان یکی از شرکت‌هایی که در زمینه حفظ حریم خصوصی بسیار مهم هستند، شهرت دارد. iOS 4 گامی به سوی این شهرت بود زیرا کنترل‌های کاربر را برای اجازه/ممنوع کردن خدمات مکان برای برنامه‌های جداگانه معرفی کرد.
iOS 4 همچنین راهی طولانی را برای تبدیل iPad به ابزار بهره‌وری که استیو جابز می‌خواست انجام داد. پشتیبانی از صفحه کلید بلوتوث را با چند طرح بندی مختلف معرفی کرد. طولی نکشید که کیبوردهای آی پد در بازار ظاهر شدند.
اگر می‌خواهید درباره iOS 4 از دیدگاه سال 2010 اطلاعات بیشتری کسب کنید، بررسی معاصر ما (بر روی iPhone 3GS) را بررسی کنید.
منبع GSMARENA
نظرات کاربران